Endikasyon (Tıbbi Gereklilik)
Tıbbi müdahale; yetkili bir sağlık mensubunun, tıp biliminin kabul ettiği ilke ve yöntemlere uygun biçimde gerçekleştirdiği teşhis, tedavi ve koruyucu uygulamaların tümünü ifade eder. Bu tanım gereğince her müdahalenin temel amacı hastalığı saptamak ya da gidermektir. Muayene, ameliyat, kan örneği alma, röntgen çekme gibi işlemler bu kapsama girer.
Genel kural olarak, her tıbbi işlem endikasyona ‒başka bir deyişle tıbben zorunlu bir nedene‒ dayanmalıdır. Endikasyon, hukuka uygunluğun ilk ve vazgeçilmez koşuludur. Bazı hallerde endikasyon yalnızca tıbbi değil; çocukların sünnetinde olduğu gibi sosyal endikasyon ya da estetik operasyonlarda görüldüğü üzere psikolojik endikasyon olarak da karşımıza çıkar. Bu örneklerde doğrudan tedavi hedefi bulunmasa da, müdahale sosyal veya psikolojik bir ihtiyacı karşılamayı amaçlar.
Endikasyon yokken yapılan bir müdahale, hastadan onay alınmış olsa dahi hukuka aykırı sayılır. Böyle bir durumda hekim, haksız fiil veya sözleşmeye aykırılıktan doğan tazminat sorumluluğunun yanı sıra, koşullarına göre kasten yaralama veya öldürme suçlamalarıyla da karşılaşabilir.