Yargıtay 1. Ceza Dairesi, E. 2019/150 K. 2019/1779 T. 25.03.2019

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SUÇ : Kasten öldürme

 

HÜKÜM : … 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 01/11/2017 tarih ve 2015/280 esas, 2017/356 karar sayılı ilamı ile sanık hakkında TCK’nin 87/4, 29, 53, 58. maddeleri uyarınca 12 yıl hapis cezasına ilişkin hükmün sanık müdafileri ve katılan vekilinin istinafı üzerine hükmün ortadan kaldırılmasına; sanık hakkında TCK’nin 81/1, 29/1, 53, 58/6. maddeleri uyarınca 18 yıl hapis cezası.

 

TÜRK MİLLETİ ADINA

 

1) Oluşa, dosya kapsamına ve mahkemenin, sanığın eylemini öldürme kastıyla gerçekleştirdiğine dair kabul ve gerekçelerinde bir isabetsizlik görülmemiş, tebliğnamede sanığın kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan cezalandırılması gerektiği yolundaki bozma düşüncesi benimsenmemiştir.

 

2) Sanık … hakkında maktul … … ’e yönelik kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin istinaf yoluna başvurulması üzerine; … Bölge Adliye Mahkemesi tarafından davanın yeniden görülmesine karar verilerek sanığın maktulü kasten öldürme suçundan mahkumiyetine dair 29/03/2018 tarihli ve 2018/264 esas, 2018/844 sayılı kararının sanık müdafii tarafından suç vasfına ve takdiri indirim nedeninin uygulanması gerektiğine, katılan vekili tarafından haksız tahrike yönelik sebeplerle temyiz edildiği görülmekle bu sebeplerle sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesinde, temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi; … Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 29/03/2018 tarihli ve 2018/264 esas, 2018/844 sayılı kararında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak ESASTAN REDDİNE, 25/03/2019 günü oy birliği ile karar verildi.”