Ek olarak, ikrar eden genellikle ondan dönemez (rücu edemez, cayamaz); bu nedenle ikrarı ile bağlıdır. Yalnızca ikrar eden, ikrarın maddi bir hatadan (TBK m. 30) kaynaklandığını kanıtlayarak ikrarından vazgeçebilir (HMK m. 188/2).
Hukuki bir hata yapmak, ikrarın hukuki sonucunu anlamak için bir hata yapmak, ikrardan dönmek için yeterli değildir.
İkrara ancak maddi hata nedeniyle geri dönülebilir. Bununla birlikte, bir maddi hata olması durumunda, ikrar eden, iki şeyi birlikte ispat etmesi gerekir:
- İkrar edilen vakıanın gerçeğe uygun olmadığı (gerçeğe aykırı olduğu).
- İkrarın maddi bir hata sonucunda yapıldığı.
Bu nedenle taraf, gerçeğe uygun olmayan bir vakıayı bilerek ikrar etmiş ise bundan dönemez.