İkrar eden, kural olarak ondan dönemez (rücu edemez, cayamaz); yani, ikrarı ile bağlıdır. Yalnız, ikrar eden, ikrarın maddi bir hatadan (TBK m. 30) doğduğunu ispat ederek ikrarından dönebilir (HMK m. 188/2).
Hukuki bir hata (yani, ikrarın hukuki sonucunu bilmede hata) ikrardan dönme için yeterli değildir.
İkrardan ancak maddi hatadan doğduğu gerekçesiyle dönülebilir. Ancak, maddi hata halinde de, ikrar eden ikrardan dönebilmek için iki hususu birlikte ispat etmek durumundadır;
- İkrar edilen vakıanın gerçeğe uygun olmadığı (gerçeğe aykırı olduğu).
- İkrarın maddi bir hata sonucunda yapıldığı.
Bu nedenle taraf, gerçeğe uygun olmayan bir vakıayı bilerek ikrar etmiş ise bundan dönemez.