Geçici haciz, alacaklının icra mahkemesinde itirazın geçici kaldırılması talebi üzerine talep edebileceği hacizdir (İİK m. 69/1). Kesin haciz ve geçici haciz aynı şekilde yapılır. Sonuç olarak, m. 83’e göre borçlunun ücretine geçici haciz konulabilir; ancak, icra dairesine yatırılan para, geçici hacze dönüşmedikçe alacaklıya ödenemez.
Kesin hacizle geçici haczin tek farkı, geçici haczin sahibi alacaklının satışı istememesine izin vermesidir (İİK m. 108/1). Sonuç olarak, üzerinde geçici haciz olan mal, kesin haciz sahibi alacaklının talebi üzerine satılırsa, geçici haciz için ayrılacak pay alacaklıya verilmez, yerine bankaya yatırılır (İİK m. 138/4). Bununla birlikte, geçici haciz sahibi alacaklıyı korumak için m. 106’da belirtilen satış isteme sürelerinin işlemeyeceği kabul edilmiştir (m. 108). Bununla birlikte, icra dairesi, geçici olarak haczedilmiş mallardan, değeri hızla düşen veya muhafaza masrafları gerektiren malların satılmasına her zaman karar verebilir (m. 113/2). Geçici haciz, isminden de anlaşılacağı gibi geçicidir; itirazın geçici kaldırılması kararının, yedi gün içinde borçtan kurtulma davası açılmaması veya açılan borçtan kurtulma davasının reddedilmesi ile geçici haciz, kesin hacze dönüşür (m. 69/3). Geçici haciz, haczedilen mallar üzerinde borçlunun tasarruf etme yetkisini kaldırsa da (m. 86 ve devamı), haciz kesinleşmeden alacaklıya bir güvence sağlar.