İmzaya itiraz ve icra mahkemesinde itirazın geçici kaldırılması talebi üzerine, alacaklının talep edebileceği haciz, geçici haciz adını alır (İİK m. 69/1). Geçici haciz de, kesin haciz gibi yapılır. Bu nedenle, m. 83’e göre borçlunun ücretine de geçici haciz konulabilir; ancak, icra dairesine yatırılan ücret (para), geçici haciz kesin hacze dönüşmedikçe, alacaklıya ödenemez.
Geçici hacizle kesin haciz arasındaki tek fark, geçici haciz sahibi alacaklının satışı isteyememesidir (İİK m. 108/1). Bu nedenle, üzerinde geçici haciz olan mal, aynı mal üzerindeki kesin haciz sahibi alacaklının talebi üzerine satılırsa, paranın paylaştırılması sırasında geçici haciz için ayrılacak pay, alacaklıya verilmeyip, bankaya yatırılır (İİK m. 138/4). Öte yandan geçici haciz sahibi alacaklıyı korumak için, m. 106’daki satış isteme sürelerinin işlemeyeceği kabul edilmiştir (m. 108). Ancak icra dairesi, geçici olarak haczedilmiş olan mallardan kıymeti süratle düşen veya muhafazası masraflı olanların satılmasına her zaman karar verebilir (m. 113/2). Geçici haciz, isminden de anlaşılacağı gibi geçicidir; itirazın geçici kaldırılması kararının kesin kaldırma kararına dönüşmesi ile yani, yedi gün içinde borçtan kurtulma davası açılmaması veya açılan borçtan kurtulma davasının reddedilmesi ile (m. 69/3), geçici haciz, kesin hacze dönüşür. Geçici haciz, satış isteme yetkisi vermese de, haczedilen mallar üzerinde borçlunun tasarruf yetkisini kaldırması sayesinde (m. 86 ve devamı), alacaklıya, haciz kesinleşmeden bir güvence sağlamış olur.